استاد دروغگو


با هم بشنویم


سلام استاد! می خواستم دو دقیقه وقتتان را بگیرم و به نمره ام اعتراض کنم.

چند شدید؟

14

من تمام برگه ها را به دقت تصحیح کردم و به همه بچه ها تا یک نمره هم اضافه کردم.

لطف کردید استاد، ولی من تمام جلسات کلاس را حضور فعال داشتم و حتی شما به من مثبت هم دادید. به همین خاطر و رو حساب اهمیتی که شما به حضور در کلاس می دادید انتظار نمره ی خیلی بالاتری را داشتم.

ببینید! حضور دانشجو در کلاس برای من اصلا اهمیتی ندارد. برای من اصلا مهم نیست دانشجو آمده سر کلاس یا نه! حضور در کلاس، برای خود دانشجو مفیده نه من! البته این را به دیگر بچه ها نگویید!!

استاد؟ حالا این حرف را می زنید؟ پاک ناامیدمان کردید. یعنی حضور ما در کلاس، با توجه به آن جوی که در کلاس درست کرده بودید؛ که هر کس چند جلسه را نیامده بود فکر می کرد حتما این درس را می افتد، الکی بود؟ این چه حرفی است که می زنید؟ یعنی 14، نمره خالصی است که من در برگه گرفتم؟

بله... حالا شما بیایید اسمتان را بگویید یاددداشت کنم تا دوباره نگاهی به برگه تان بیندازم.

بله استاد! ممنون می شوم اگر این کار را بکنید....


مورد بالا بدترین برخوردی بود که در آغاز ترم جدید با آن روبرو شدم. استاد دروغگو، نه گذاشت و نه برداشت گفت که حضور دانشجو در کلاس اصلا برایم مهم نیست! آخه ...! تو که با دانشجوهایت مثل کلاس اول ابتدایی ها رفتار می کردی؟ حالا چی شد که حضور همین دانشجوها برایت بی اهمیت شد؟


سر یکی از کلاس ها و اواسط جلسه، استاد 1 دقیقه استراحت اعلام کرد. بعضی از دانشجوها رفتند بیرون و عده ای هم داخل کلاس ماندند که شروع کردند به سؤال پرسیدن از استاد. آن قدر پرسیدند تا استاد مجبور شد 1 دقیقه استراحت را تمدید کند: "1 دقیقه استراحت کنید یا لااقل بگذارید من 1 دقیقه استراحت کنم!" اگر فکر می کنید توی این 1 دقیقه ی دوم کسی مزاحم استاد نشد اشتباه می کنید! همیشه یکی هست...


بعد از آقای محمدی استاد فرانسه که از ادامه تدریس در دانشگاه ما انصراف داد، آقای عطایی نیز انصراف خودشان را اعلام نمودند تا بیش از پیش در حسرت اساتید متعهد و باسواد بمانیم. وضعیت دانشگاه آن قدر عالی و متعالی است که اساتید، تاب این همه تعالی را ندارند و بعد از چند ترم غزل خداحافظی سر می دهند. این ترم 18 واحد داریم تنها با 4 استاد! از مدیر گروه که در این باره سؤال می کنیم می گوید: " بچه ها! بگذارید یک چیزی را بهتان بگویم. این اساتیدی هم که می بینید مانده اند، روی حساب رفاقتی است که با من دارند!" می بینید که دانشگاه ما به لحاظ استاد دروغگو هیچ کمبودی ندارد. همه هم می خندیم چرا که کار از گریه گذشته...

 

یک شب تو اتاق تو خوابگاه نشته بودیم که از پنجره صدای آقایی را شنیدیم که داشت راننده ماشینی را برای پارک کردن ماشین، راهنمایی می کرد. منتهی به جای این که بگوید: بیا.... بیا..... می گفت: بیاه! ..... بیاه!


یک روز سحر در حالی که دقایقی بیشتر به اذان صبح باقی نمانده بود با هم اتاقی ها از سلف به اتاق برمی گشتیم. یکی از بچه ها گفت: " زودتر بریم به چایی برسیم". من گفتم: " به چایی که می رسیم، خدا کنه به جایی برسیم!"


با دو تا از همکلاسی ها در ساختمان اداری دانشگاه بودیم که یکی از آنها دوستش را دید و با هم حال و احوال کردند و او به همکلاسی ام گفت: " اگه بهت بگم من همین الآن علامه (دانشگاه علامه طباطبایی تهران) می رم باور می کنی؟ همکلاسی ام گفت: " نه!" من گفتم: " چرا! من باور می کنم! اخه هر کی میاد دانشگاه ما، علامه ( عالم و دانا ) می ره!"


" ملتی که تاریخ را نخواند تاریخ را تکرار می کند" این جمله را یکی از اساتیدمان در کلاس گفتند.

نظرات 4 + ارسال نظر
شکوفه پنج‌شنبه 20 مهر 1385 ساعت 02:25 http://haramedelam.blogsky.com/

سلام ..

نمی دونم چرا این همه سطح تعلیم در ایران پاین آمده ؟

چرا این همه ب جوونای ما اهمیت قائل نیستن ؟

آخه چرا ؟

بهترینها برایت آرزو می کنم

در پناه حق

اسیریس پنج‌شنبه 11 آبان 1385 ساعت 15:06

سلام حوالیه مشت .... ..... ریختن تو دانشگاهها
یه مشت نجس بی همه چیز
یه مشت ح.....
حیف ما حیف
.................
................
..............
.............
اینا فش بود

Mehdi Moosavi جمعه 22 تیر 1386 ساعت 01:54 http://www.taraneyema.persianblog.com

سلام
این پست را با تمام کلماتش تقدیم میکنم به دوستانم ... دوستانی که دوستم میدارن و دوستانی که دوستم نمیدارند ... آنهایی که از من رنجیده اند و آنهایی که رنجاندمشان ... به آنهایی که اکنون از من دوووووورند و آنهایی که اکنون به من نزدیک ...
بلاگ ترانه ی ما یک ترانه و یک شعر سپید به روز است .... منتظر حضور شما ...
با تشکر فراوان
سید مهدی موسوی

هم زبان سه‌شنبه 20 آذر 1386 ساعت 13:53 http://akasi-vahid-pirkooh.blogfa.com

سلام همزبان تهرانی

میشه بشتر خودتون را معرفی کنید از زبان تاریخ و...


دلی من وی زمین غم اسمینه
شب و رو غم دواره دل دمینه

علیک سلام دوست عزیز! باشه به چشم! در اولین فرصت بیشتر از خودم و نیاکانم خواهم گفت.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد