گزیده ای از کتاب سخنرانی را توانا شویم / رجبعلی مظلومی

سخنرانی مؤثر آن است که از قلب گوینده سرچشمه گرفته و به قلب شنونده نفوذ کند،‌ نه این که از ذهن گوینده برآید؛ که تنها بر ذهن شنونده خواهد نشست و بالآخره به فراموشی سپرده خواهد شد.

 سخنران خوب، مانند پنجره ای است که نور را به درون می فرستد، در حالی که خود را عرضه نمی کند. سخنران باید سعی کند که آن قدر طبیعی و عادی در برابر شنونده ظاهر شود و سخن گوید که شنونده به زودی شخص گوینده را آشنا و عادی انگارد.