اولین بار که
کارتون گارفیلد را دیدم از طریق دوستم بود، آن هم با
دوبله محلی! دوبله گارفیلد با لهجه شمالی! دوبلورهاش قشنگ کار کرده بودند و هر چند
بعضی جملات را متوجه نمی شدی ولی معنا را می گرفتی و کلی هم می خندیدی. چند روز پیش
هم که تلویزیون گارفیلد را با دوبله زبان معیار پخش کرد و کمی از آن را دیدم. فکر
می کردم دیدنش خیلی لذت بخش نباشد. آخه دوبله محلی اش آن لذت اصلی را بهمان چشانده
بود. اما کمی که نگاه کردم دیدم نه، می شود از دوبله معیار هم لذت برد. چیزی که مهم
است دیالوگ است و چیزی که مهم تر است اشراف گوینده یا دوبلور به آن دیالوگ و مؤلفه
های خاص گفتار است.
پیامک (اس ام
اس) می آید
که: سلام، چطوری؟ خبر داری
مهتی (همان مهدی) نامزد کرده؟
نمی خواهم معمولی جواب
بدهم و مثلا بپرسم: اِ؟ کی؟ با کی؟ شعری می سازم و در جواب می نویسم: سلام. تو این
رخوت تابستون، این مهدی پرهیجون، کاری کرده کارستون، نامزد کرده چه
آسون!
بماند که چند روز بعد خبر می آید که نامزد کردن مهدی شایعه ای بیش نبوده و او هنوز با ماست!
چه قدر به وبلاگتون اسم از هر دری سخنی میاد نه؟مطلب های روز مره ای که ادمو جذب میکنن....
راستی اینجانب به هر زور و ضربی که بود چپیدم توی دانشگاه!!!!!!!
سلام. آره دیگه! ما برای جذب کردن آمدیم!
به به، مبارکه! به سلامتی!